Uzun süren işsizlik, çaresizlik günlerinin ardından nihayet bi cesaret dayıoğlu ile beraber bir iş kurmaya karar verdik geçtiğimiz ayın başlarında. Daha önceleri de öğrenciyken bir müddet çalıştığım işim olan ve artık mesleğim haline gelen sandviç büfesi işletmeciliğine başlamış bulunmaktayım dayıoğlu ile beraber. Buca Şirinyer İşçievleri yolu üzerinde Tırtıl ismiyle açtık mekanımızı. Şimdilik işler çok yoğun olmasa da, piyasadaki durgunluk bizi yusuf yusuflatsa da, öyle ya da böyle devam ediyoruz işte bir yerlerinden hayata tutunmaya. Bunlar da mekanımızın resimleri... İş güç olayları kafamı kurcalayıp, beni tedirgin etmeye devam etse de, en azından mutluyum. Mutlu olmamın tek nedeni artık bir işimin olması değil artık beni seven ve benim de kendisini çok sevdiğim dünya tatlısı bir sevgilimin olması. Gülümsemesiyle beni her zaman rahatlatmaya devam etsin inşallah... Haydi eyvallah...