Pardus 2009 Beta Maceram




Aslında kararlı sürüme kadar beklemeyi düşünüyordum ama daha
fazla dayanamadım. Kotanın sıfırlanmasını da fırsat bilerek, 1 Temmuz
günü Pardus 2009'u indirdim ve kurdum.



Kurulum sırasında herhangi bir tatsız durum ortaya çıkmadı.
Fakat kurulum bittikten sonra yeniden başlat dediğimde cd yi sürücüden çıkardı ve yeniden başlatmak yerine donmayı tercih etti. :) Bir süre bekledim, düzelmeyince elimle yeniden başlattım sistemi. Bilgisayarımı yeniden başlattığımda grub kurulmuş ve sistemimde kurulu diğer işletim sistemlerini listeye eklemişti. Listeden çok merak ettiğim Pardus 2009'u seçtim. Yeni renk Pardus'a yakışmış. Çok parlak bir renk olmadığı için rahatsız etmiyor insanı. Giriş ekranının yeni hali de çok hoşuma gitti. Sisteme giriş yaptığımda o çok merak ettiğim ama kurulu bir sistemde karşılaşmanın hiç nasip olmadığı KDE4 karşıma çıktı. Tabi öncelikle daha önceki Pardus deneyimlerimizden hatırladığımız "Kaptan" çıktı karşımıza ve sistemimiz için basit ama önemli ayarlamaları yapmamıza yardım etti. Bütün ayarlarımızı yaptıktan sonra sıra ekran kartını tanıtmaya gelmişti. Pisiyi açtım ve ekran kartım için gerekli paketleri seçip kuruluma başladım. Kurulum bittikten sonra sistemimi yeniden başlattım (aslında sadece grafik ekranı yeniden başlatacaktım ama nedense ctrl+alt+silme tuşları tepkisiz kaldı). Kartım kurulduktan sonra daha önce diğer dağıtımlarda da başıma gelen çözünürlük sorununu yaşadım. 1280x1024 çözünürlüğe alışık biri olarak 1024x768 çözünürlüğü kullanamıyorum. Elle birkaç müdahale ve ekranı yeniden boyutlandırmaya ve çevirmeye yarayan programla ekran kartımdan 1280x1024 lük çözünürlüğü aldım. Fakat bu sırada ilginç bir durumla karşılaştım. Pardus'u ilk açtığımda açılış sesini duymuştum. Yani ses kartım çalışıyordu. Ama ekran kartını kurduktan sonra Amarok'u açtığımda sesin çalmadığını fark ettim. Hemen sistem çekmecesinden Kmix'i kontrol ettim ama Kmix çalışmıyordu. alt+f2 tuşlarına basıp kmix yazdığımda da çalışırmış gibi yapıp çalışmıyordu. Konsoldan çalıştırınca Kmix programında ses denetimlerinin olduğu bölümün boş olduğunu gördüm. Pulseyi açtığımda da ses kartının olmadığına dair bir yazı ile karşılaştım. Hemen aklıma sistemi güncellemek geldi. Konsoldan pisi up komutunu verdim ve yükseltilecek paketlerin indirilmesini ve kurulmasını beklemeye başladım. İşlem tamamlandığında sistemi yeniden başlattım ve yeni kerneli seçerek Pardus'u açtım. Kmix olması gereken yerde ve çalışır durumdaydı. Bu sorunu da böylece halletmiş olmanın sevinciyle, Amarok'u açıp müzik dinlemeye başladım. Bir yandan da bu yeni masaüstü ortamını tanımaya çalışıyordum. Yıllardır masaüstünde kısayollar görmeye alışık biri olarak bu yeni durum ilk birkaç saat bana garip gelmişti. Ama zamanla plasmaların çalışma mantığını anlayınca, en sevdiğim KDE sürümü olan 3.5.9-10 ile KDE 4'ü görsel anlamda karşılaştırmaya başladım ve gerçekten de bu yeni görünümün çok daha hoş olduğuna inanmaya başladım. Sanki herşey daha kullanışlıydı. Pardus'ta kurulu olarak gelen birkaç temayı denedim, hepsi birbirinden güzeldi. Kısacası yeni Pardus çok hoşuma gitti. Kararlı sürümle birlikte hatalarından daha da arınacağını ve en acemisinden en uzmanına kadar, bütün bilgisayar kullanıcılarının beğenisini kazanacağını düşünüyorum. Bu arada ext4 ile ilgili olarakta herhangi bir can sıkıcı durumla karşılaşmadım.



Sonuç olarak yeni Pardus gerçekten de kullanışlı göründü bana.
Kurulu olarak gelen uygulamalar da gayet iyi seçilmiş. Daha önce
Gnu/Linux dağıtımlarını kullanmamış kullanıcılara, kararlı sürüm
çıktığında Pardus'a bir şans vermelerini öneriyorum. Pişman
olmayacaklardır.



Yazıda karşılaştığınız yazım ve noktalama hatalarını yorum ya da
e-posta yoluyla bana iletebilirsiniz.

Yorumlar

  1. birgün hepimizin pardus kullanıcısı olmamız dileğiyle..

    YanıtlaSil
  2. Böyle bir dileğe başka ne denebilir ki?! Amin...! :)

    YanıtlaSil
  3. Nice blog...!
    With a good amount of PARDUS...! ;-)

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

İki çift lafım var!

Bu blogdaki popüler yayınlar

Türk Dünyası Müzikleri

Böbreğime Kum Doldu Atmaya Kürek Gerek!

Linux Terminalinde Eğlenceli Sürpriz Yumurtalar